Non sei que demo che teño

dentro deste pantalón

non sei s'é ghato, s'é lebre

s'é conexo ou é furón

No lughar de Vilariño

hai unha pedra redonda

onde se sentan as mozas

para rañar a candonga

Cando te colla no prado

Como te collín máis veces,

Heiche de meter no corpo

Erva para nove meses

Nacín no mes de xaneiro,

no mes da quiquiricaina,

meu pai á perna do medio

nunca lle puxo polaina

Rapaciña do meu tempo

Chamáchesme a min rapaz

durme comigho unha noite

pola mañán mo dirás

O carallo portugués

Non é coma o castellano;

Eu probeino unha vez,

¡quen mo dera todo o ano!

Baixo do picho da fonte

hai unha pedra furada

onde sentaban as mozas

a rasca-la condenada

Hoxe morreu o carallo,

os collóns están de luto

xa podes abri-las pernas

pra enterrar este defunto